Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5271 Esas 2020/1375 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5271
Karar No: 2020/1375
Karar Tarihi: 11.02.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5271 Esas 2020/1375 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edilmiştir. Sanık, temyiz başvurusunda bulundu ve Yargıtay tarafından incelenerek esas hakkında karar verildi. Yargıtay, sanığın kontrolsüz dört yönlü kavşağa sola manevra yaparak girmesi sonucu orta refüj bölümünde sağ taraftan dönüş yapan bir motosiklete çarpması sonucu bir kişinin hayati tehlike geçirdiği ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda, sanığın asli kusurlu bir şekilde hareket ettiğine hükmetmiştir. Hükmün BOZULMASINA karar verilen gerekçeler arasında sanığın cezasında TCK'nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği fakat bu hususun gözden kaçırıldığı belirtilmiştir. Sanık, 5237 sayılı TCK'nın ilgili maddesi uyarınca cezasının arttırılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 89/1 ve 89/2-b-e maddeleri (taksirle yaralama suçu)
- TCK'nın 52/2-4 maddeleri (ceza miktarının belirlenmesi)
- 5237 sayılı TCK'nın 22/3. maddesi (kusur durumuna göre ceza miktarının artırılması)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (kararın isteme aykırı olarak bozulması)
- 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi (ceza miktarında kazanılmış hakkın göz önünde bulundurulması)

12. Ceza Dairesi 2019/5271 E. , 2020/1375 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, sanığın idaresindeki otomobille, meskun mahalde, gece vakti, aydınlatmanın bulunmadığı, yağmurlu havada, bölünmüş, ıslak asfalt kaplama yolda trafik akışının tersi yönünde seyri sırasında, kontrolsüz dört yönlü kavşağa geldiğinde sola manevra yaptığı esnada aracının sağ kapı kısımlarına, ters istikametten gelerek orta refüj bölümünde sanığın gidiş yönüne doğru sağ taraftan dönüş yapmakta olan katılan idaresindeki motosikletin çarpması neticesinde, sanığın asli kusurlu şekilde hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı oluşacak şekilde bir kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; sanığın eylemini bilinçli taksir ile gerçekleştirdiği ve cezasında 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmememesi,
Kanuna aykırı olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 Sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.