Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, sanığın idaresindeki otomobille, meskun mahalde, gece vakti, aydınlatmanın bulunmadığı, yağmurlu havada, bölünmüş, ıslak asfalt kaplama yolda trafik akışının tersi yönünde seyri sırasında, kontrolsüz dört yönlü kavşağa geldiğinde sola manevra yaptığı esnada aracının sağ kapı kısımlarına, ters istikametten gelerek orta refüj bölümünde sanığın gidiş yönüne doğru sağ taraftan dönüş yapmakta olan katılan idaresindeki motosikletin çarpması neticesinde, sanığın asli kusurlu şekilde hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı oluşacak şekilde bir kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; sanığın eylemini bilinçli taksir ile gerçekleştirdiği ve cezasında 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmememesi,
Kanuna aykırı olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 Sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.