MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-Sanıklar ... ve ... hakkında 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ... ve sanık ... müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş ise de yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık ..."nun 2008 ve 2009 takvim yıllarında diğer sanıklarla birlikte .... Yapı Malz.İzo.İnş. Ltd. Şti. adına gerçekte ticari bir faaliyet olmaksızın sahte faturalar düzenlediğinin iddia ve kabul olunduğu kamu davasında; sanığın aşamalarda şirkette belli bir süre şoförlük yaptığını, patronu ... tarafından kendisine kapalı zarfta verilen evrakları belirlenen yerdeki kişilere ulaştırdığını, zarfları açıp bakmadığını, kendisine verilen talimatları yerine getirdiğini, sahte fatura düzenlemediğini savunduğu, sanık ..."ın bu anlatımları doğrulayarak ..."in muhasebe işlerini takip ettiğini ve şoförlük yaptığını, yönetimle ilgisinin olmadığını beyan ettiği, vergi tekniği raporunda sahte faturaları kullandıkları belirlenen firma yetkililerinin dinlendiği ve Muharrem"i tanımadıklarını, ... ve ... ile muhatap olduklarını bildirdikleri, dosya arasında bulunan bilgi ve belgelerin tetkikinden şirketin yöneticisi ve ortaklarının ... ve ... olduğunun anlaşılması karşısında; işçi olarak çalışan sanığın diğer sanıkların emir ve talimatları ile şirket adına iş ve işlem yapmasının atılı suça iştirak etmek anlamına gelmeyeceği ve cezaların şahsiliği ilkesi gözetilmeksizin; her üç sanığın şirketin yöneticisi ve sorumlu kişileri oldukları şeklindeki yetersiz gerekçe ile sanığın mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırı;
Kabule göre de;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.