TARİHİ : 03/07/2015


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10.maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Dava şartı yokluğundan reddine dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10.maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacıya malike ait veraset ilamı alması ve mirasçılarını davaya dahil etmesi için yetki ve kesin süre verilmiş, verilen bu kesin süreye uyulmadığından taraf teşkili sağlanamadığı dikkate alınarak dava şartı yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan bilgi ve belgeler ile kararın dayandığı gerekçe dikkate alındığında davalılar Salih Kaya yönünden davanını reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir, Ancak;
1-Davalı ölü Süleyman Burgu"ya ait veraset ilamı dosya arasına alınmış ise de mirasçıları kesin süre içerisinde davaya dahil edilmemiştir.Bu durumda;
Kamulaştırma Kanunun 14/5 maddesi ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 19.11.2014 gün 2014/14-323 esas 2014/925 sayılı Kararı dikkate alınarak mahkemece mırasçılarının davaya dahil edilmesi ile öncelikle taraf teşkili sağlanıp ,7201 sayılı Tebligat Kanunundaki düzenlemeler gözetilerek mirasçıların Mernise kayıtlı adresleri araştırılarak buradaki adreslerine tebligat yapılması, Mernis adresleri bulunamadığı takdirde adres araştırması yapılarak adres tespiti yoluna gidilmesi,tüm araştırmalara rağmen dahili davalı mirasçıların adresleri bulunamaz ise ilanen tebligat yapılması gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi,


2-Davalı Eyüp Baba yönünden ise; Bitlis Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/243 Esas- 2015/64 Karar sayılı ilamında veraset ilamı verilmesi isteminin murisin tanınmadığı ve bulunamadığı gerekçesiyle rededildiği dikkate alınarak kayyım atanması gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.