Kasten yaralama suçundan sanık ..."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Denizli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.01.2019 tarihli ve 2017/1339 Esas, 2019/50 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 24.05.2019 tarihli ve 2019/6625 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.06.2019 tarihli ve 2019/59860 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Denizli Cumhuriyet Başsavcılığının 16.10.2017 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında müştekiye karşı silahla kasten yaralama suçundan kamu davası açıldığı, sanığın kasten yaralama suçu kapsamındaki eyleminin silah olarak kabul edilen telefon ile gerçekleştirdiğine dair delil bulunmadığından bahisle mahkemece basit yaralama suçu olarak nitelendirilmesi neticesinde anılan suçun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi gereğince soruşturma ve kovuşturmasının şikâyete tâbi olacağı, müştekinin yargılama devam ederken 28.06.2018 tarihli celsede şikâyetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, anılan Kanun"un 73/4 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/8. maddeleri gereğince düşme kararı yerine yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdurun aşamalarda değişmeyen beyanlarında sanığın kaşına silahtan sayılan telefon ile vurduğunu bildirmesine, adli raporundaki muayene bulgularında kaşında 1 cm.lik yüzeysel kesi şeklinde yaralanma tespit edilmesine göre sanığın eylemini silahtan sayılan bir alet ile gerçekleştirdiği ve silahla basit kasten yaralama suçunun da takibinin şikayete tabi olmadığı anlaşılmaktadır. Ayrıca, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 04.03.2008 tarihli 2008/6-47 Esas ve 2018/43 sayılı kararı uyarınca "sanığın, önceki yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkan hafif sonuç cezadan, ikinci kez mahkumiyetin sonuçlarını kapsayacak şekilde yararlandırılmasını sağlayacak sanığa daha önce bir kez tanınmış olan atıfet genişletilmek suretiyle hakkaniyete aykırı sonuçların doğmasına adalet ve eşitlik ilkelerinin zedelenmesine yol açılmış olacağı" da dikkate alınarak talebin aşağıdaki şekilde reddine karar verilmiştir.
Açıklanan bu nedenlerle Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmeyerek kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.