MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile bir kısım aylık ücret alacağı, prim alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde saç ekim uzmanı hemşire olarak çalışırken ücretlerinin gerektiği gibi gösterilip ödenmemesi, izinlerinin kullandırılmaması üzerine iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım aylık ücret, prim, asgari geçim indirimi ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işyerinde 10.03.2011-12.11.2011 tarihlerinde çalıştığını, davacının l yıllık çalışması olmadığından kıdem tazminatı isteyemeyeceğini, ayrıca iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini, bir alacağı da bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 1 yıl 5 ay 3 gün davalı işyerinde çalıştığı, ücretlerin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiği buna göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı ayrıca bir kısım aylık ücret, prim, asgari geçim indirimi ve yıllık izin ücreti alacakları olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 6100 sayılı HKM"nın 25. ve 26. madde hükümlerine göre Kanunda öngörülen istisnalar dışında, hâkim, iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz ve talepden fazlasına hükmedemez.
Somut uyuşmazlıkta, davacı, dava dilekçesinde davalı işyerinde çalışmakta iken 7 gün süre ile yıllık izin kullandığını açıklamıştır. Bu beyan karşısında 1 tam yıllık hizmet süresine göre bakiye 7 gün yıllık izin alacağı olduğunun kabul edilmesi gerekirken, gerekçesi de açıklanmadan 14 günlük yıllık izin ücreti alacağına hükmedilmesi hatalıdır.
3- Davalı taraf yargılama sırasında bir kısım bordro suretlerini sunarak bordrolardaki ödemelerin dikkate alınmasını talep etmiş, davacı taraf ise bu bordroların sahte olabileceğini iddia ederek asıllarının ibrazı gerektiğini belirtmiştir. Mahkemece bu yönde bir işlem yapılmadan ve bordrolar dikkate alınmayarak sonuca gidilmiştir.
Davalı tarafa söz konusu bordroların asıllarını ibraz etmek üzere süre verilmesi ve ibrazı halinde bordrolarda görünen ödemelerin değerlendirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi de hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.