Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/3400 Esas 2017/2259 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3400
Karar No: 2017/2259
Karar Tarihi: 18.05.2017

Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/3400 Esas 2017/2259 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir görevi kötüye kullanmak suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceledi ve kararı bozdu. İcra İflas Kanunu'nun 357. maddesine uygun olarak, sanık hakkında yapılan yargılamada 4483 sayılı Kanun'un gerektirdiği izin alınmadan mahkumiyet kararı verilmiştir. Kararın verildiği tarihten sonra yürürlüğe giren kanun nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanık, TCK'nın 53/1-a maddesinde belirtilen hak ve yetkilerin kötüye kullanılması nedeniyle suç işlemiş kabul edilmesine rağmen, TCK'nın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının da değerlendirilmesi istenmiştir. Kararın detaylı inceleme yapılması sonucunda, hükümlerin açıklanan nedenlerle CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
1. İcra İflas Kanunu'nun 357. maddesi
2. 4483 sayılı Kanun
3. Türk Ceza Kanunu'nun 257/1-2. maddeleri
4. Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
5. Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-a maddesi
6. Türk Ceza Kanunu'nun 53/5. maddesi
7. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı (2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Karar)

5. Ceza Dairesi 2016/3400 E. , 2017/2259 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
İcra İflas Kanununun 357. maddesi hükmü karşısında, tebliğnamede sanık hakkında yapılan yargılamada 4483 sayılı Kanuna göre izin alınması gerektiğine ilişkin düşünceye iştirak edilmemiştir.
Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan “kazanç” sözcüğünün “menfaat” olarak değiştirilmesi, bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi karşısında, TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilememesi,
Yüklenen suçları TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işlediği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Anayasa Mahkemesinin TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 18/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.