11. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/4007 Karar No: 2020/1053 Karar Tarihi: 06.02.2020
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/4007 Esas 2020/1053 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2018/4007 E. , 2020/1053 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 17/11/2015 gün ve 2014/382 - 2015/302 sayılı kararı onayan Daire"nin 25/06/2018 gün ve 2016/12600 - 2018/4757 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü: Davacı vekili, müvekkili adına tescilli "SA" ibareli ve "SA" son ekli tanınmış markaların, ayrıca 1996 yılında beri kullanıp ihdas ettiği, gerçek hak sahibi olduğu "ENERJİSA" ibareli başvurunun bulunduğunu, davalı şirketin 2012/21296 sayılı "ANSA ENERJİ" ibareli kötüniyetli marka tescil başvurusuna müvekkilinin yaptığı itirazın TPMK YİDK"nca nihai olarak reddedildiğini, başvuruya konu işaretin müvekkiline ait markalarla benzerliği nedeniyle iltibasın doğacağını, tüketicinin işletmeler arasında bağ kuracağını, davalı şirketin müvekkilinin tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını, müvekkilinin markalarının ayırt edici karakterinin zarar göreceğini ileri sürerek TPMK YİDK"nın 2014-M-8796 sayılı kararının iptalini, davalı şirket adına başvurusu yapılan 2012/21296 sayılı markanın hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir. Davalı TPMK vekili, müvekkilince tesis edilen kararın usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. Davalı şirket vekili, müvekkilinin başvurusuna konu işaret ile davacıya ait markaların benzerlik taşımadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır. Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 06/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.