Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/1523 Esas 2021/1815 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi



Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun"un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile de 28/02/2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01/01/2020 tarihinden itibaren de yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası"na çıkarılmıştır.
Borçlunun, takibin iptali istemiyle icra mahkemesine başvurusu üzerine, şikayetin reddine karar verildiği, karara karşı borçlunun istinaf başvurusu üzerine, ilk derece mahkemesince; usulüne uygun olarak temyiz harç ve masraf muhtırasının davacı borçlu vekiline tebliğ edildiği, ancak borçlu yanca gider avansının süresinde yatırılmadığından bahisle HMK’nun 344. maddesi gereğince davacının istinaf isteminden vazgeçmiş sayılmasına dair ek karar verildiği, icra mahkemesi kararına yapılan istinaf başvurusu üzerine başvurunun HMK’nun 362/1-a maddesi gereğince “kesin” olarak esastan reddi kararına yönelik ... Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi kararına karşı davacı borçlu tarafından temyiz yoluna başvurulduğu, aynı Bölge Adliye Mahkemesinin ek kararıyla; anılan kararın uyuşmazlık konusu miktar dikkate alınarak İİK’nun 364/1. maddesi gereğince kesin olarak verilmiş olduğundan borçlunun temyiz talebinin HMK’nun 346/1. maddesi gereğince reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu değerin, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, İİK"nun 364/1. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Davacının iddia ve savunmalarına, dayandırdığı belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK"nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK"nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 59,30 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 18/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.