Danıştay 7. Daire 2018/712 Esas 2022/1160 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/712
Karar No : 2022/1160

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ... Sanayi ve Ticaret Türk Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Bakanlığı adına ... Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına 2017 yılında tescilli 10 adet muhtelif tarih ve sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi kapsamında ithal edilen "siyah çay" cinsi eşyanın yerli çay ile birlikte bazı işlemlerden geçirilmesi suretiyle elde edilen mamulün satış hasılatı üzerinden marka kullanımı karşılığı ödenen royalti tutarının ithal eşyasının gümrük kıymetine dahil edilmemesi gerektiği yolundaki ihtirazi kayıtla beyan edilerek ödenen gümrük ve katma değer vergilerine vaki itirazın reddine dair işlemin iptali ile ödenen tutarın hesaplanacak yasal faiziyle birlikte iadesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:... , K:... sayılı kararıyla, olayda, gerek ithale konu "siyah çay" cinsi eşya, gerekse "yerli çay" cinsi eşyanın işlem görmüş ve paketlenme aşamasına gelmiş siyah kuru çay niteliğinde olduğu, harmanlama ve paketleme sürecinde "... " markası altında her bir üretim modeline göre farklı oranlar kullanılarak karışıma tabi tutuldukları, dolayısıyla ham madde mahiyetinde olmayan ithale konu eşyanın sadece basit işlemden geçirilmek suretiyle yerli ürünle karıştırılarak paketlendiği, bu durum ayniyet değişikliği oluşturmayacağından, "eşya ile ilgi olma koşulunun" sağlandığı, yine davacı şirket ile grup şirketi olan ... Şirketi arasındaki lisans sözleşmesinin incelenmesinden, "... " markanın kullanımı hususunda davacıya münhasır hak tanındığı, nihai ürünün ve dolayısıyla ithal eşyasının sadece bu ticari marka ile satışına izin verildiği, ürünün ambalaj veya pazarlanması sırasındaki takdim şekli, telif hakkının korunması için öngörülen yükümlülükler gibi konularda davacıya sınırlamanın getirildiği, kalite ve görüntü standartlarından hiçbir şekilde taviz verilmemesinin ve marka ile ilgili telif hakkının veya diğer yükümlülüklerin ihlali halinde sözleşmenin feshinin öngörüldüğü, bu hususlar nazara alındığında ithale konu eşyanın ham madde olarak kabulü halinde dahi sadece basit işlemden geçirilerek paketlendiği, lisans sözleşmesine konu ticari marka ile satışının zorunlu olduğu ve royalti ödemesinin de bu satış hasılatı üzerinden hesaplandığı, davacının fiilen tüm ithalatlarını grup şirketlerinden yaptığı ve incelenen dönemlerin hiçbirinde davacının üçüncü kişilerden alım yapmamış olduğu göz önüne alındığında, royalti ödemesinin ithalat aşamasındaki sözleşmede satış koşulu olarak öngörüldüğünün kabulünün gerektiği, diğer taraftan, ithale konu eşyanın nihai ürün içerisindeki oranının veya ayrıştırılabilmesinin önemli olmadığı, ithal eşya ile yerli eşya oranı nazara alınarak royalti ödemesinin ne kadarının ithal eşyasına ait olduğunun nesnel ve ölçülebilir verilere dayanarak tespit edilmesinin önem arz ettiği, bu itibarla, ithale konu eşyanın basit işlemden geçirilerek yerli eşya ile harmanlanması sonucunda nihai ürün elde edildiğinden ithal eşya gerek ürün olarak gerekse ham madde olarak kabul edilse dahi hem "eşya ile ilgili olma" hem de "satış koşulu gereği olma" kriterlerinin mevcut olduğu, ayrıca ödenen royalti bedelinin ithalatların gerçekleştiği tarih itibarıyla bilinebilir durumda olmasının önem arz etmediği, ithal edilen ve yurt içinden temin edilen çayların dönem bazında toplam üretim içerisindeki oranlarının davacı şirket kayıtlarından hesaplanarak cironun ithal çaya isabet eden kısmının belirlenebileceği, ithal edilen çayın tamamının royalti veren ... Şirketi'nden ithal edilmesi karşısında yasal ifadesiyle "ödenecek fiyat" olarak Gümrük Yönetmeliği'nin 53. maddesinde öngörülen "istisnai kıymetle beyan" kapsamında beyan edilebileceği, neticede royalti ödemelerinin ne kadarının ithal eşyası ile ilgili olduğunun nesnel ve ölçülebilir verilerle tespitinin mümkün olduğu, bu durumda, royalti ödemesinin eşyanın gümrük kıymetine ilave edilmesi için mevzuatta öngörülen koşulların oluştuğu sonucuna varıldığından, dava konusu işleminde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dava konusu işlemin dayanağı 2 seri no'lu Gümrük Genel Tebliği'nin daha önce dava konusu edildiği ve düzenleyici işlem hakkında verilecek kararın uyuşmazlık konusu işlemin hukuka uygunluğunun tespitinde belirleyici olduğu, dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı ileri sürülmekte ve duruşma yapılması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'ÜN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, duruşma yapılmasına gerek görülmeyerek, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:... , K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. ... TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 22/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.