Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23537 Esas 2019/15526 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/23537
Karar No: 2019/15526

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23537 Esas 2019/15526 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıdan kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücreti alacakları talep edilen bir işçinin iş akdinin haklı nedenlerle feshedildiği iddiasına ilişkin davada, mahkeme davanın kısmen kabulüne karar verdi. Ancak davalı tarafından temyiz edilen kararda, fazla çalışma hesabına esas alınan çalışma saatleri konusunda anlaşmazlık olduğu ve talep sonucundan daha az karar verilemeyeceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne yönelik kararın hatalı olduğu belirtildi ve karar bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi (talep sonucundan daha azına karar verilebilir)

22. Hukuk Dairesi 2017/23537 E. , 2019/15526 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin iş akdini haklı nedenlerle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının fazla çalışma hesabına esas alınan çalışma saatleri konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda, davacının dava dilekçesinde haftada 6 gün 08.30-20.30 saatleri arasında çalıştığını iddia etmesi karşısında Mahkemece davacının yaz aylarında 2 haftalık dönemde günde 08.30-21.00 saatleri arasında çalışarak 12,5 saat çalıştığının tespiti ile fazla çalışma hesabının yapıldığı anlaşıldığından anılan dönem yönünden davacının günlük çalışmasının taleple bağlı kalınarak 12 saat olduğunun kabulü gerekirken 12,5 saat olduğunun kabulünün hesaba esas alınması talep aşımı olup karar bu yönüyle hatalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.09.2019 tarihinde karar verildi.