Çocuğu veya beden veya ruh bakımından kendini savunamayacak kişiyi öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2230 Esas 2018/1139 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2230
Karar No: 2018/1139

Çocuğu veya beden veya ruh bakımından kendini savunamayacak kişiyi öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2230 Esas 2018/1139 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargılanan sanık çocuk mağdurunu öldürmeye teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma ve cinsel istismar suçlarını işlediği gerekçesiyle 17+9+17 yıl hapis cezası aldı. Temyiz itirazları reddedildi ve Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi sonrası bu maddelerin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Maddelerin Anayasa Mahkemesinin kararı göz önünde bulundurularak değiştirilmesine karar verildi. Kararda TCK'nın 82/1-e-h, 35/2, 53, 109/2, 109/3-f, 109/5, 103/2, 103/4 ve 103/6 maddeleri geçmektedir.

1. Ceza Dairesi 2017/2230 E. , 2018/1139 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğu veya beden veya ruh bakımından kendini savunamayacak kişiyi öldürme
HÜKÜM : 1- TCK"nun 82/1-e-h ,35/2, 53. maddeleri uyarınca 17 yıl hapis cezası,
2- TCK"nun 109/2, 109/3-f, 109/5, 53. maddeleri uyarınca 9 yıl hapis cezası,
3- TCK"nun 103/2, 103/4, 103/6, 53. maddeleri uyarınca 17 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın, çocuk mağdur ...’yi nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma, cinsel istismar suçlarının sübutları kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin ceza miktarına, katılan ... ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin ceza miktarına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E-2015/85 K sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması bozmayı gerektirmiş, ancak; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 13/03/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.