Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5617 Esas 2019/13724 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5617
Karar No: 2019/13724
Karar Tarihi: 26.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5617 Esas 2019/13724 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Aşağıdaki mahkeme kararı, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir. İki sanık hakkında verilen beraat kararlarına savcı tarafından yapılan temyiz itirazları reddedildi ve hükümler onaylandı. Ancak, diğer sanığın müştekiye yönelik kasten yaralama suçundan mahkumiyeti hükümleri sanık ve savcı tarafından temyiz edildi. Yargılama süreci, deliller ve mahkemenin takdirine dayanılarak temyiz itirazları reddedildi. Ancak, mahkumiyet hükmü için eksik ceza tayini yapıldığı belirtildi ve yaralanan müştekinin durumunun daha ayrıntılı incelenmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin hükümler iptal kararı nedeniyle sanığın durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği de belirtildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 6/1-f maddesi (silahtan sayılan kesici aletle işlenen suçlar)
- 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi (temel ceza hükümleri)
- 5237 sayılı TCK'nin 86/3-e maddesi (eksik ceza tayini)
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi (hükümlerin iptali)
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi (karar değiştirme)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (temyiz yetkisi

3. Ceza Dairesi 2019/5617 E. , 2019/13724 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar ... ve ... hakkında verilen beraat hükümlerine yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2) Sanık ..."in müştekiye yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a- Müştekinin alınan doktor raporuna göre, "sol frontal kaş superiorunda cilt kesisi olduğunun" belirtilmesi, müştekinin anlatımlarında ise sanığın cebinden çıkardığı metal sert bir cisimle yüzüne doğru vurduğu yönündeki anlatımları karşısında, sanığın yargılama konusu suçu, 5237 sayılı TCK’nin 6/1-f hükmü kapsamında silahtan sayılan kesici bir aletle işlediği anlaşılmakla, mahalli mahkemece sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca belirlenen temel cezadan, aynı Kanun"un 86/3-e hükmü gereğince (½) oranında arttırım yapılmaması suretiyle eksik ceza tayini,
b- Müşteki hakkında Osmangazi üniversitesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığı tarafından düzenlenen raporda, "sol frontal kaş superiorunda cilt kesisi mevcut" şeklinde yaralanmasının olduğunun belirtildiği, mevcut yaralanmanın yüzde sabit iz bırakabilecek nitelikte olup olmadığı hususunda olay tarihinden 6 ay sonrasında rapor aldırılmadığı anlaşılmakla, mağdurun en yakın adli tıp şube müdürlüğüne sevki ile, yaralanmasının yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunda raporu aldırılıp, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 26.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.