MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, haftasonu tatili ücreti, prim ücreti, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, araç tohum alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı, davalıya ait işyerinde 01.05.2006- 06.09.2009 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığını, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Teftiş Kurulu raporuna istinaden işten haksız olarak çıkartıldığını belirterek ihbar ve kıdem tazminatıyla diğer işçilik alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının son aylarda fiilen çalışmasının olmadığını, davacının eksperlik yaptığını ve veteriner kliniği açtığını, iki işi birlikte yaptığını, davalı birliğin kararına rağmen davacının işe başlamadığını, iş sözleşmesinin feshinin haklı sebebe dayandığını, kıdem - ihbar tazminatı isteyemeyeceğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulune karar verilmiş; Hüküm, taraflar avukatlarınca temyiz edilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 1. maddesinin ikinci fıkrası gereğince, 4. maddedeki istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine, işverenler ile işveren vekillerine ve işçilerine, çalışma konularına bakılmaksızın bu Kanunun uygulanacağı belirtilmiştir.
İş Mahkemelerinin bulunmadığı yerlerde iş davalarına bakmak üzere bir asliye hukuk mahkemesi görevlendirilir. İş davalarına bakmakla görevli asliye hukuk mahkemesine açılan dava "iş mahkemesi sıfatıyla" açılmamış ise, mahkeme görevsizlik kararı veremez. Bu durumda asliye hukuk mahkemesi tarafından, verilecek bir ara kararı ile davaya "iş mahkemesi sıfatıyla " bakmaya devam olunur.
Davanın, 4857 sayılı İş Kanunu kapsamı dışında kalması halinde, dava dilekçesinin görev nedeniyle reddi ve dosyanın görevli hukuk mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi gerekir. Davanın esastan reddi usule aykırıdır.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 1. maddesi uyarınca, 4857 sayılı Kanun"a göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında, iş sözleşmesinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözüm yeri iş mahkemeleridir.
4857 sayılı Kanun"un 4. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, 50"den az işçi çalıştırılan (50 dahil) tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerlerinde veya işletmelerinde bu Kanun hükümleri uygulanmaz. İşçi tarım ve orman işlerinin yapıldığı bir işyerinde çalışıyor ise, bu işçi ile işveren aralarındaki uyuşmazlığın iş mahkemesi yerine görevli hukuk mahkemesine çözümlenmesi gerekir.
Somut olayda, dosya içeriğine göre davacının davalıya ait tarım işlerinin yapıldığı işyerinde veteriner olarak çalıştığı, işyerinde çalışan işçi sayısının 50"den az olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda davacı 4857 sayılı İş Kanunu 4/b maddesi uyarınca İş Kanunu hükümleri kapsamı dışında kaldığından 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 1. maddesi gereğince dava konusu uyuşmazlığın çözümünde İş Mahkemesi görevli değildir. Bu nedenle görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.