Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Adana 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.11.2017 tarih 2017/11 Esas 2017/22 Karar sayılı hükmünün CMK’nın 280/2 maddesi gereğince kaldırılması ve TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri gereğince mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin 23.05.2018 tarihinde yüze karşı verilen hükmü aynı tarihte gerekçe göstermeden temyiz ettiği, gerekçeli kararın 22.06.2018 tarihinde sanık müdafiine tebliğ edildiği, ancak sanık müdafiinin gerekçeli temyiz dilekçesini CMK’nın 295/1. maddesinde öngörülen yasal 7 günlük süre geçtikten sonra verdiği anlaşılmakta ise de, Bölge Adliye Mahkemesinin kararında hatalı olarak temyiz süresini tebliğ tarihinden itibaren 15 gün olarak bildirmesi karşısında, bu hukuka aykırılık sanığın aleyhine olarak değerlendirilemeyeceğinden, tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içerisinde verildiği anlaşılan temyiz dilekçesinin kararda bildirilen süresinde olduğu kabul edilerek temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Adana CBS Adli Emanet Bürosunun 2018/8282 ve 2018/6070 sırasında kayıtlı eşyalar hakkında mahallinde bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK"nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.