MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde davacının, davalı site yönetimine karşı borcu olmadığının tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı site yönetimi tarafından ... ili ... ilçesi ... Mahallesi 295 ada 29 parselde yer alan C Blok 2 nolu bağımsız bölüm malikinin ... olduğundan bahisle 2011 yılı aidat ve ortak gider(mantolama) bedeli olarak 1.700-TL"nin tahsili amacıyla ... İcra Müdürlüğünün 2014/250 Esas sayılı dosyası ile davacı aleyhine takip yapıldığını, takibin kesinleşmesi ile müvekkili aleyhine haciz işlemlerinin yapıldığını, ancak müvekillinin 2013 yılında davaya konu bağımsız bölümü satın aldığını bu sebeple davalı site yönetimine karşı 2011 yılına ait aidat ve ortak gider(mantolama) borcunun bulunmadığının tespitini talep etmiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu"nun Ek. 1. maddesi hükmüne göre; bu kanundan kaynaklı uyuşmazlıkların miktarına bakılmaksızın Sulh Hukuk Mahkemelerinde karara bağlanması öngörülmüştür.
Somut olayda davada kat mülkiyeti kurulu bağımsız bölüm malikinin, malik olduğu 2 nolu dairenin site yönetimine 2011 yılı aidat ve ortak gider(mantolama) bedeli olarak icra takibi yapılması üzerine, davacının site yönetimine kat mülkiyetinden kaynaklı olarak herhangi bir borcunun olmadığının(menfi tespit) tespiti istenilmiştir. Yanlar arasındaki uyuşmazlık Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinden kaynaklanmaktadır. Açıklanan bu niteliğinden dolayı davanın 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu"nun Ek. 1. maddesi hükmü gözetilerek Sulh Hukuk Mahkemesinde karara bağlanması gerektiğinden mahkemece dosyanın görevli sulh hukuk mahkemesine gönderilmek üzere görevsizlik kararı verilmesi gerekirken asliye hukuk mahkemesince davaya bakılıp işin esası hakkında hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.