Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3807 Esas 2019/160 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3807
Karar No: 2019/160
Karar Tarihi: 09.01.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3807 Esas 2019/160 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyetine karar vermiştir. Yapılan araştırmada, sanık hakkında daha önce başka bir suçtan dolayı verilmiş tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Ancak, sanık yükümlülüklerini ihlal ettiği için yeniden yargılama yapılarak hüküm kurulmuştur. Mahkeme kararı, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmaların tüm delillerle birlikte tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı ve yapılan yaptırımların doğru belirlendiği gerekçeleriyle onanmıştır. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulandığı belirtilmiştir. Ayrıca, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olarak, yapılan yargılamanın kanuna uygun şekilde yapıldığı ifade edilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2017/3807 E. , 2019/160 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3.fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.