2. Ceza Dairesi Esas No: 2017/2102 Karar No: 2019/4763 Karar Tarihi: 12.03.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2102 Esas 2019/4763 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2017/2102 E. , 2019/4763 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Sanığın, 05/02/2015 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme istemi hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle .... . Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05/02/2015 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede; Sanık ...’e mahkemece müdafii atandığı, sanığın da müdafii huzurunda savunmasını yapacağını ifade ettiği ve diğer celselere de müdafii ile birlikte katılıp savunmada bulunduğunun anlaşılması karşısında; sanığın yokluğunda müdafii yüzüne karşı tefhim edilen 26/12/2014 tarihli hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen 1 haftalık temyiz süresi geçtikten sonra, öğrenme üzerine 05/02/2015 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin, aynı kanunun 317. maddesi gereğince REDDİNE, 2-Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince; Dosya kapsamına ve oluşa göre gözcülük yapmak suretiyle, el ve işbirliği içinde hareket ederek eyleme katılan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 37/1. maddesi yerine, aynı Yasa"nın 39. maddesi ile uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.