Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/16781 Esas 2016/290 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/16781
Karar No: 2016/290
Karar Tarihi: 19.01.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/16781 Esas 2016/290 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ve davalı vekili arasındaki itirazın iptali davası hakkında Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edildi. Ancak, davalı vekili nispi temyiz harcı yatırmak yerine maktu temyiz harcı yatırmıştı. Daire, adli yardım talebinin koşulları oluşmadığı için adli yardım talebini reddetmiş ve nispi harcın ikmalinden sonra dosyanın geri gönderilmesini talep etmişti. Mahkeme ise muhtıra çıkararak eksik harç miktarının yatırılmasını istedi. Ancak davalı vekili kesin süre içerisinde nispi harcı yatırmadı. Dolayısıyla, kararın temyiz edilmemiş sayılmasına ve davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verildi.
Kararda geçen kanun maddeleri: Harçlar Kanunu.

19. Hukuk Dairesi 2015/16781 E. , 2016/290 K.

"İçtihat Metni"

Davacı .... vek.Av.... ile davalı ... vek.Av.... aralarındaki itirazın iptali davası hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 12.11.2013 gün ve 2012/446 E.- 2013/376 K.sayılı hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- K A R A R -

Hükmü temyiz eden davalı vekili tarafından Harçlar Kanunu’na göre nispi temyiz harcı yatırılması gerekirken, adli yardım talep edilerek maktu temyiz harcı yatırılmış olduğu, Dairemizin 16.06.2015 tarihli 2014/19258-2015/8893 E.-K. sayılı ilamı ile adli yardım talebinin koşulları oluşmadığından reddi ile nispi harcın ikmalinden sonra tekrar gönderilmek üzere dosyanın mahalline geri çevrilmiş olduğu, ancak mahkemece muhtıra çıkarılarak eksik harç miktarı olan 4.807,50-TL harç ile Yargıtay posta gideri olan 90-TL" nin yatırılması istenmiş ve işbu muhtıra davalı vekiline usulüne uygun olarak 02.20.2015" de tebliğ edilmiş olmasına rağmen muhtırada verilen kesin süre içerisinde nisbi harcın yatırılmadığı anlaşılmıştır. Bu konuda mahkemece bir karar verilebileceği gibi Yargıtay’ca da bu yolda bir karar verilebileceğinden kararın temyiz edilmemiş sayılmasına ve dolayısıyla davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine , 19.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.