Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/2569 Esas 2019/2528 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2569
Karar No: 2019/2528
Karar Tarihi: 15.04.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/2569 Esas 2019/2528 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacı ile davalı arasındaki alacak davası hakkında verilen 19/02/2016 tarihli kararın, temyiz edilemeyecek şekilde kesinleştiğini belirtmiştir. Kanunen öngörülen kesinlik sınırı 2016 yılı için 2.190 TL olduğundan, temyiz edilen miktar olan 2.112 TL bu sınırın altında kaldığı için karar kesinleşmiştir. Mahkeme, davacının temyiz istemini reddetmiş ve peşin harcın iadesine hükmetmiştir. Kanunlar ise Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu (HUMK) 427. madde ve Ek-Madde 4, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesidir.

19. Hukuk Dairesi 2018/2569 E. , 2019/2528 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... İlet. Tel. Sis. İth. İhr. San ve Tic. Ltd. Şti. vek. Av. ... ile davalı ... ve İletişim Hiz. San ve Tic. A.Ş. vek. Av. ... aralarındaki alacak davası hakkında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi(Tük. Mah. Sıf.)"nden verilen 19/02/2016 gün ve 2015/537-2016/241 E.-K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
- K A R A R -
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL’dir
Temyize konu edilen miktarın 2.112,00 TL olması nedeniyle 19.02.2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE,peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 15/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.