Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2016/1287 Esas 2019/156 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1287
Karar No: 2019/156
Karar Tarihi: 09.01.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2016/1287 Esas 2019/156 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu suçundan hüküm giydiğine karar verdi. Dosya incelendiğinde, sanık hakkında daha önce aynı suçtan açılmış bir dava olduğu ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı belirlendi. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi gereği, sanığın doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulması gerektiği ve yükümlülüklerini ihlal etmesi durumunda hüküm kurulması gerektiği belirtildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin belirli fıkralarının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görüldü. Karar oybirliğiyle onandı.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi'nin belirli fıkraları
10. Ceza Dairesi         2016/1287 E.  ,  2019/156 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
    24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
    Hükmün açıklanması şartlarının oluştuğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.