Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1185 Esas 2020/3634 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1185
Karar No: 2020/3634
Karar Tarihi: 20.02.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1185 Esas 2020/3634 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiş ve dosya incelenmiştir. Sanıklar tehdit ve hakaret suçundan yargılanmıştır. Sanık ... hakkında hakaret suçundan ceza vermekten vazgeçme kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve ceza uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanıkların hakaret suçundan uzlaşmaya tabi olduğu fakat uzlaşma hükümlerinin uygulanmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuş ve yargılamanın baştan başlaması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nın 125/1-4 ve 129/3 maddeleri ile CMK'nın 223/4-c, 253 ve 254 maddeleri yer almaktadır.

4. Ceza Dairesi 2016/1185 E. , 2020/3634 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, ceza vermekten vazgeçme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanık ..."nın, hakaret suçunu uzlaşmaya tabi olmayan yaralama suçuyla birlikte işlediği belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanıklar ... ve ... hakkında tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerinin incelenmesinde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Karşılıklı hakaret suçları nedeniyle sanık ... hakkında TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca doğrudan "ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerekirken, aynı Kanunun 125/1-4. maddesi uyarınca ceza tayin edildikten sonra Kanunda yer almayan biçimde " ceza vermekten vazgeçilmesine" dair karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafii ile katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünen, HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının tebliğnameye uygun olarak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 125/1-4 maddesi uyarınca ceza uygulamasına ve "ceza vermekten vazgeçilmesine" ilişkin bölümlerin karardan çıkarılarak yerine, 5271 sayılı CMK"nın 223/4-c maddesi uyarınca " ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün, bu bağlamda 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca ONANMASINA,
3-Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçlarından kurulan hükümlerinin incelenmesinde ise;
a-5237 sayılı TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı olarak işlendiğinin kabulü halinde, 5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi uyarınca "ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerekirken “ceza vermekten vazgeçilmesine" şeklinde karar verilmesi,
b-Sanıkların tehdit suçlarından beraat etmeleri karşısında, TCK"nın 125/1. maddesindeki hakaret suçunun CMK"nın 253/3 maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, aynı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun bu kapsamda belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi
Kanuna aykırı, sanıklar ... ve ... müdafii ile katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.