Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/14283 Esas 2013/3636 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/14283
Karar No: 2013/3636

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/14283 Esas 2013/3636 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işveren, davacı işçinin işyerinde çalışmadığını ve aralarında işçi işveren ilişkisi olmadığını iddia etmiştir. Mahkeme, davacının fiilen çalışmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Ancak Yargıtay, davacının işyerinde çalıştığının Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarıyla sabit olduğunu belirtmiştir. Davalı işveren ise bu kayıtların aksini ispata yarayan bir delil sunamamıştır. Ücretin ödendiğinin ispatı işverene ait olsa da, davacının çalışmaları karşılığı olan ücretinin ödendiği de ispatlanamamıştır. Bu nedenle, davanın kabul edilmesi gerektiği sonucuna varan Yargıtay, mahkeme kararını bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu (4857 sayılı Kanun)
- Borçlar Kanunu (6098 sayılı Kanun)

22. Hukuk Dairesi 2012/14283 E. , 2013/3636 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...

DAVA : Davacı, ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, çalıştığı süre boyunca ücretinin ödenmediğini ileri sürerek, ücret alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacı ile aralarında işçi işveren ilişkisi olmadığını, davacının işyerinde çalışması bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fiilen davalı işyerinde çalışmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Davacının davalı işyerinde çalışıp çalışmadığı, çalışmış ise ücretinin ödenip ödenmediği taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Çalışma olgusunun ispatı işçiye, ücretin ödendiğinin ispatı işverene aittir. Ücretin ödendiğinin ispatı konusunda işçinin imzasını taşıyan bir ödeme belgesi yeterli ise de, para borcu olan ücretin ödendiğinin tanıkla ispatı mümkün değildir.
Davacının, davalı şirkete ait işyerinde, 21.03.2007-10.12.2007 ve 14.03.2008-21.07.2008 tarihleri arasında Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilen iş sözleşmesine bağlı çalışmaları olduğu sabittir. Davacının, davalıya ait işyerinde çalıştığı Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları ile sabit olduğuna göre; söz konusu kayıtlarda belirgin olan durumun aksinin eşdeğer nitelikte delillerle davalı işverence kanıtlanması gerekmektedir. Davalı tarafından ise Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarının aksini ispata yarar herhangi bir eşdeğer delil sunulmamıştır. Davacının çalışmaları karşılığında ücretinin ödendiği de ispatlanamadığına göre, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile reddedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.