13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4863 Karar No: 2019/16558 Karar Tarihi: 12.11.2019
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4863 Esas 2019/16558 Karar Sayılı İlamı
13. Ceza Dairesi 2019/4863 E. , 2019/16558 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 28.02.2017 gün ve 2016/2-833 Esas ve 2017/115 Karar sayılı ilamında, 28.06.2014 tarihinden sonra işlenen hırsızlık suçunun bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında işlenmesi halinde eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna uyduğunun belirtildiği, somut olayda hırsızlığın sağlık ocağındaki hemşire odasından yapıldığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesine uyduğu gözetilmeyerek, aynı Kanun"un 142/1-a maddesi ile hüküm kurulması, 2-28.05.2015 tarihli tutanak içeriğine göre, sanığın yakalandığında üzerinden çıkan 370 TL’nin hemşire odasından çaldığı cüzdanın içerisinden çıkan paralar olduğunu söyleyerek, içerisinde nüfus cüzdanı, sürücü belgesi, banka kartları, evrak ve fotoğraflar bulunan suça konu cüzdanı sakladığı yeri de kolluk kuvvetlerine göstermek suretiyle kısmi iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 168/4. maddesi uyarınca müştekinin kısmi iadeye rıza gösterip göstermeyeceğinin tespitinden sonra, sanık hakkında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 12.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.