Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/57 Esas 2022/5030 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
No : 2020/463-2021/534

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum ve işveren vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın temyizen incelenmesi neticesinde Dairemizce bozulması üzerine bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama neticesinde İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karar tüm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

I-İSTEM
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının 26.05.2006 - 03.12.2009 tarihleri arasında kesintisiz olarak davalı işverene ait işyerinde çalıştığını ancak eksik bildirim yapıldığını beyanla 31.02.2008 ile 07.10.2009 tarihleri arasında SGK'ya bildirilmeyen çalışmaların sigortalı çalışma olduğunun tespitini istemiştir.
Davacı vekili; 18.07.2017 tarihli duruşmada, talep başlangıcını sehven 31/02/2008 olarak belirtilmiş olduğunu dile getirip talebini, 01.02.2008 - 07.10.2009 tarihleri arası olarak düzeltmiştir.
II-CEVAP:
Davalı Kurum vekili dosyaya sunduğu cevap dilekçesinde özetle; öncelikle davanın ispatlanması gerektiğini ve davacının çalışmasının ücret karşılığı yapılıp yapılmadığı ve devamlılık gösterip göstermediği hususlarında araştırma yapılması gerektiğini belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Davalı işveren; cevap dilekçesi sunmadı.
III-MAHKEME KARARI
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
Davanın kabulü ile davacının, davalı işveren ... Gıda Dağıtım San. Tic. Ltd. Şti. adlı işyerinde 01/02/2008 - 07/10/2009 tarihleri arasında 615 gün, asgari ücret karşılığı hizmet akdi ile fiilen çalıştığının tespitine dair karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Babaeski Asliye Hukuk Mahkemesinin 04/09/2018 tarihli, 2018/202 Esas- 2018/435 Karar sayılı kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğundan davalı Kurum vekili ve davalı şirket vekilinin istinaf başvurularının 6100 sayılı Yasanın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine, karar verilmiştir,
Dairemizce; kararın, 15.06.2020 tarih ve 2019/3479 Esas, 2020/3196 Karar sayılı ilamı ile yazılı gerekçelerle bozulması neticesinde İlk Derece Mahkemesi tarafından; davanın kısmen kabulü ile; ... Sicil numaralı sigortalı davacı ...'in ... sicil numaralı davalı işveren ... Gıda Dağıtım San. ve Tic. A.Ş. adlı işyerinde; 01/06/2009 - 07/10/2009 tarihleri arasında 126 gün, asgari ücret karşılığı hizmet akdi ile fiilen çalıştığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine dair karar verilmiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
6100 sayılı HMK nun “yargılama giderlerinin kapsamı” başlığını taşıyan 323. maddesinde yargılama giderlerinin hangi kalemleri kapsadığı tek tek sayılmış, bu madde içerisinde “Başvurma, karar ve ilam harçları yargılama gideri” kapsamında belirtilmiş, “yargılama giderlerinden sorumluluk” başlığını taşıyan 326. maddede “kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği, aleyhine hüküm verilenler birden fazla ise mahkeme yargılama giderlerinin, bunlar arasında paylaştırabileceği gibi, müteselsilen sorumlu tutulmalarına da karar verebileceği”, “yargılama giderlerine hükmedilmesi” başlığını taşıyan 332. maddesinde ise; “yargılama giderlerine, mahkemece resen hükmedileceği, yargılama gideri, tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümün hüküm altında gösterileceği,” hüküm altına alınmıştır.
Davanın kısmen kabul edilmesine rağmen davalılar lehine vekalet ücreti ve yargılama giderlerine hükmedilmemesi isabetsiz bulunmuştur.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
O hâlde, taraf vekilerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: İlk Derece Mahkemesi hükmünün;
1-3. fıkrasının tamamının silinerek yerine; “ Davacı tarafından yapılan 1.595,30 TL yargılama giderinin 400,00T L’sinin davalı ... San. ve Tic. A.Ş. ve SGK'dan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, kalanın davacı üzerinde kalmasına’ibarelerinin yazılmasına,
2-5. fıkranın devamına’davalılar vekil ile temsil olunduğundan karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca takdir edilen 4.080,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine’ ibarelerinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden ilgililere iadesine, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 06.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.