Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi yaptırmamak için direnme
Hüküm : TCK"nın 265/1, 31/3, 62, 50/1-a, 50/3, 52/2.
maddeleri uyarınca mahkumiyet

Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 19.09.2014 tarih ve 2013/17598 Esas 2014/9200 Karar sayılı ilamı ile verilen karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca itiraz edilmesi üzerine aynı Dairenin 21.01.2015 tarih ve 2014/8234 Esas 2015/222 Karar sayılı ilamı ile söz konusu kararda değişiklik yapılmasını gerektiren bir durum olmadığından dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiş, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16.01.2018 tarih ve 2015/9-188 Esas 2018/9 Karar sayılı ilamı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı kabul edilerek temyiz isteminin reddine dair Silopi 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.12.2012 tarih ve 2012/546 Esas 2012/615 Karar sayılı ek kararın 2911 sayılı Kanunun 32/1 ve 33/1. maddelerine muhalefet ve silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçları bakımından onanmasına; görevi yaptırmamak için direnme suçu bakımından ise Silopi 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.11.2012 tarih ve 2012/546 Esas 2012/615 Karar sayılı kararı ile anılan ek kararın kaldırılmasına; bu suç yönünden 05.01.2012 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesi yapılmasına karar verilmesi üzerine Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kimliğini gizlemek amacıyla yüzünü kapatmak suretiyle kendisini tanınmayacak bir hale koyup birden fazla kişi ile birlikte TCK"nın 6/f maddesi kapsamında silahtan sayılan taş atarak güvenlik güçlerine direnen suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 265/1. maddesi uyarınca tayin olunan cezanın anılan maddenin 3 ve 4. fıkraları uyarınca artırılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından
bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, verilen hükümde eleştiri nedeni ile aşağıdaki hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Suçu işlediği tarihte 15-18 yaş grubunda olan sanık hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/4. madde ve fıkrası uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2)Hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi esnasında uygulama maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün sekizinci bendindeki “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” ilişkin bölümün çıkarılması ve ayrıca hükmün yedinci fıkrasındaki "adli para cezasının" ibaresinden sonra gelmek üzere "TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.