3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/6054 Karar No: 2019/13698 Karar Tarihi: 26.06.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6054 Esas 2019/13698 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Karar incelendiğinde, katılan sanıklardan biri hakkında eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığı gerekçesiyle beraat kararı verilmesi gerekirken ceza verildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuş ve katılan sanığa ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın yerine beraat kararı verilmesi kararı alınmıştır. Bu karar, CMK'nin 223/2-d maddesi uyarınca alınmıştır. Ayrıca, adli para cezası tür ve miktarı, 5320 sayılı CMK'nın geçici 2. Maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu için temyiz talebi reddedilmiştir.
3. Ceza Dairesi 2019/6054 E. , 2019/13698 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Katılan sanık ... hakkında kurulan hüküm bakımından temyiz itirazlarının incelenmesinde, Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan katılan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2) Katılan sanık ... hakkında kurulan hüküm bakımından temyiz itirazlarının incelenmesinde, Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Katılan sanık ...’ın eylemi 5237 sayılı TCK"nin 25/1. maddesi gereğince meşru müdafaa sınırları içinde kaldığından, 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden CMK"nin 223/4-b maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasındaki "CMK’nin 223/4-b maddesi gereği katılan sanığa ceza verilmesine yer olmadığına," ibaresinin çıkarılarak yerine "5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi uyarınca beraatine" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.