Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8004 Esas 2020/1333 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8004
Karar No: 2020/1333
Karar Tarihi: 11.02.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8004 Esas 2020/1333 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın alkolmetre testi sonucunda 2.16 promil alkollü olarak araç kullanması suçundan Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ceza, CMK'nın 223/4. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilerek sonuçlandı. Ancak, mahalli Cumhuriyet savcısı bu kararı temyiz etti. Mahkeme, Karayolları Trafik Kanunu'nun 48/6. maddesi göz önünde bulundurularak sanığın suçun yasal unsurlarının oluştuğunu kabul ederek verilen kararı bozdu. Suçun TCK'nın 179. maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında değerlendirilmesi gerektiğine karar verildi ve hüküm bu doğrultuda bozuldu. Bu maddede belirtilen cezalar sanığa uygulandı.
Kanun Maddeleri:
- CMK 223/4. madde
- Karayolları Trafik Kanunu 48/6. madde
- Türk Ceza Kanunu 179. madde, 3. fıkra

12. Ceza Dairesi 2019/8004 E. , 2020/1333 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 223/4. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkındaki ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Alkolmetre ile yapılan ölçümde 2,16 promil alkollü olarak araç kulladığı tespit edilen sanık hakkında, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 48/6. maddesindeki "yapılan tespit sonucunda 1,00 promil üzerinde alkollü olduğu tespit edilen sürücüler hakkında ayrıca Türk Ceza Kanununun 179. maddesinin üçüncü fıkrası hükümleri uygulanır" şeklindeki düzenleme dikkate alınarak atılı suçun yasal unsurlarının oluştuğu gözetilmeksizin mahkumiyeti yerine yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.