Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5335 Esas 2020/1330 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 53/1-a-c-d-e. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla gece vaktinin aydınlatmanın olduğu yolda kendisine yeşi yanarken sağa dönüş yaptığı sırada, girdiği sokakta soldan kendisine yeşil yanarken yola inen yaya olan müştekiye çarpması neticesinde müştekinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda, tam kusurlu olan sanığın mahkumiyetine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kendisinin yeşil ışıkta geçtiği, 428 nolu sokağa dönüş yaptığı sırada sadece tamponun katılana çarptığı, katılanın önce hastaneye sonra evine gittiği, kendisinden para talep ettikleri, tazminat almak için şikayetçi oldukları, sokağa dönüş yapmış gösterilerek rapor düzenlendiği, olaya ilişkin o sırada yanında olan Hasan Kamacı isimli tanığının olduğu, bu kişinin dinlenmesi gerektiği, beraat verilmesi, para cezasına çevrilmesi, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına dair 3. paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.