22. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/5991 Karar No: 2019/15491 Karar Tarihi: 05.09.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5991 Esas 2019/15491 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2019/5991 E. , 2019/15491 K.
"İçtihat Metni"
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ : ALACAK İLK DERECE MAHKEMESİ : ... İş Mahkemesi
Y A R G I T A Y K A R A R I 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 334. maddesinde “(1) Kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin, gereken yargılama veya takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olan kimseler, iddia ve savunmalarında, geçici hukuki korunma taleplerinde ve icra takibinde, taleplerinin açıkça dayanaktan yoksun olmaması kaydıyla adli yardımdan yararlanabilirler.” denilmek suretiyle adli yardımdan yararlanma şartları düzenlenmiştir. Aynı Kanunun 335. maddesine göre: “(1) Adli yardım kararı, ilgiliye, aşağıdaki hususları sağlar: a) Yapılacak tüm yargılama ve takip giderlerinden geçici olarak muafiyet. b) Yargılama ve takip giderleri için teminat göstermekten muafiyet. c) Dava ve icra takibi sırasında yapılması gereken tüm giderlerin Devlet tarafından avans olarak ödenmesi. ç) Davanın avukat ile takibi gerekiyorsa, ücreti sonradan ödenmek üzere bir avukat temini. (2) Mahkeme, talepte bulunanın, yukarıdaki bentlerde düzenlenen hususlardan bir kısmından yararlanmasına da karar verebilir. (3) Adli yardım, hükmün kesinleşmesine kadar devam eder.” Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı davacı tarafından harç yatırılmaksızın 05.04.2019 tarihli dilekçe ile temyiz edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince 17.04.2019 tarihli muhtıra ile davacıya temyiz harcının yatırılması için süre verilmiş ise de, davacı taraf 03.05.2019 tarihli dilekçesi ile muhtıranın yasaya aykırı olduğunu, adli yardım kararının hükmün kesinleşmesine kadar devam ettiğini, mahkeme tarafından adli yardımlı olarak görülmüş olan dosyanın temyiz incelemesinin de adli yardımlı olarak görülmek durumunda olduğunu, hak kaybına uğramamak adına dosyanın adli yardımlı olarak temyizi için adli yardım dilekçesini Mahkeme’ye sunmak zorunluluğu hasıl olduğunu ifade etmiştir. Davacı tarafın anılan dilekçesi üzerine dosya harçsız olarak temyiz incelemesi için Dairemize gönderilmiştir. Ancak dosyada davacının dilekçesinde bildirdiği adli yardım kararına rastlanmadığı gibi, davacının 05.04.2019 tarihli temyiz dilekçesinde de adli yardım talebi bulunmamaktadır. Bu sebeple usulüne uygun bir adli yardım kararı mevcut ise bu kararın Dairemize gönderilmesi, mevcut olmadığı takdirde ise davacının 05.04.2019 tarihli temyiz dilekçesinde adli yardım talebinde bulunmadığı dikkate alınarak temyiz yoluna başvurma ve temyiz harcının kanunda öngörülen bir haftalık kesin süre içinde davacı tarafından tamamlanması, aksi halde temyiz başvurusundan vazgeçilmiş sayılacağı konusunda 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 366. maddesi uyarınca temyiz kanun yolu bakımından kıyasen uygulanacak 344. maddesi gereğince davacı tarafa muhtıra çıkartılarak kanuni süre beklendikten sonra tekrar Dairemize gönderilmesi için dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 05.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.