5. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/21705 Karar No: 2016/11024 Karar Tarihi: 01.06.2016
Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2015/21705 Esas 2016/11024 Karar Sayılı İlamı
5. Hukuk Dairesi 2015/21705 E. , 2016/11024 K. "İçtihat Metni"
TARİHİ : 05/11/2014
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir. Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Alınan rapor geçersizdir. Şöyle ki; 1)Bir taşınmazın arsa sayılabilmesi için, değerlendirme tarihinde belediye imar planı içinde olması, değilse, belediye veya mücavir alan sınırları dahilinde bulunması ve ayrıca belediye hizmetlerinden yararlanması, etrafının da meskun olması gerekir. Gümüşhane Belediye Başkanlığının 18.06.2014 tarihli cevabi yazısına göre dava konusu taşınmazın arsa vasfında olmadığı anlaşılmıştır. Taşınmazın mevcut durumu itibariyle arsa vasfını kazanmadığı anlaşıldığından, yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulu eşliğinde keşif yapılarak, taşınmazın olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelirine göre zeminine değer biçildikten sonra bulunan bedele taşınmazın bilirkişi raporunda belirtilen özelliklerine göre Kamulaştırma Kanununun 11/1-i maddesi gereğince % 150 oranında objektif değer arttırıcı unsur ilavesi suretiyle değer tespiti gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2) Kamulaştırma bedeline işletilen yasal faizin başlangıç tarihinin 08.07.2014 olması gerekirken dava tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmesi, Doğru görülmemiştir. Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.