....

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalılardan Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, asliye hukuk mahkemesine verdiği 22/01/1991 tarihli dava dilekçesinde, ..... köyünde bulunan (A), (B), (C), (D), (E) ve (F) bentleri olarak mevki ve sınırlarını bildirdiği 20 parça taşınmazın, davalı ile ortak miras bırakanları olan ..... kaldığını, onun ölümünden sonra mirasın taksim edilmediğini belirterek davaya konu taşınmazların......mirasçıları adına miras payları oranında tapuya tesciline karar verilmesini talep etmiş, yargılama aşamasında asliye hukuk mahkemesinin 19.11.1991 tarih ve 1991/61 E. - 360 K. sayılı kararı ile dava dilekçesinin (A), (B), (C) ve (D) bentlerinde yazılı taşınmazlar yönünden kadastro tespit tutanağı düzenlendiğinden mahkemenin görevsizliğine; (E) bendinde yazılı 4 parça taşınmaz ile (F) bendinde yazılı 2 parça taşınmaz yönünden ise kadastro tespit tutanağı düzenlenmediğinden, davanın tefrik edilerek asliye hukuk mahkemesinin 1992/97 Esasına kaydedilmesine karar verilmiş, yargılama sonucunda mahkemece davanın reddine dair verilen 15.05.2002 gün ve 1992/97 E. - 2002/540 K. sayılı hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 17.12.2002 gün ve 2002/9017 E. - 9269 K. sayılı kararı ile "keşif gideri yatırılması konusunda verilen ara kararın usulüne uygun olmadığı" gerekçesi ile hüküm bozulduktan sonra, mahkemece bozma kararına uyularak 11.02.2010 gün ve 2003/203 E. - 2010/55 K. sayılı karar ile taşınmazların kadastro tespiti görerek 565 ada 271 parsel, 351 ada 4 ve 7, 567 ada 2, 5 ve 7 parsel sayısını almış olması nedeniyle görevsizlik kararı verilerek dosya kadastro mahkemesine aktarılmış, 2010/265 Esas numarası ile yapılan yargılama aşamasında davaya konu taşınmazlardan 567 ada 2, 5 ve 7 parsel sayılı taşınmazların tefrik edilerek temyize konu dosyada yargılamasına devam edilmiştir.
Mahkemece, taşınmazların tarafların ortak miras bırakanı.....kaldığı, 1974 yılında ölümü ile mirasçılara intikal ettiği; mirasçıların da 3402 sayılı Kanunun 15. maddesi gereğince aralarında yaptıkları taksim sonucunda davalı ..."ın miras bırakanı .... isabet ettiği, .....1981 yılında vefatı ile tek mirasçısı ..."a kaldığı gerekçesiyle, davacının davasının reddi ile 567 ada 2, 5 ve 7 parsel sayılı taşınmazların tarla vasfıyla 20 pay kabul edilerek; 5 payının ..... adlarına tespit ve tesciline karar verilmiş, hüküm davacı ve davalılardan Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre, dava; kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce 1969 yılında seri bazda yapılıp 11.10.1968 tarihinde ilân edilen ve 11.01.1969 tarihinde kesinleşen orman tahdidi, 1981 yılında yapılıp 13.05.1982 tarihinde ilân edilerek itirazsız yerlerde 13.05.1983; itirazlı yerlerde orman kadastro komisyonunca yapılan inceleme sonucu 30.07.1982 tarihinde ilânından sonra 30.07.1983 tarihinde kesinleşen, aplikasyon ve 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanunla değişik 2.
.....

madde uygulaması, 1991 yılında yapılan aplikasyon ve 6831 sayılı Kanunun 3302 sayılı Kanunla değişik 2/B madde uygulaması, 2009 yılında yapılan arazi kadastrosu bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman bilirkişi raporlarına göre; çekişmeli taşınmazların tarafların ortak miras bırakan.....aldığı, 05/06/1974 tarihinde ölümünden sonra, tüm mirasçıları arasında taksim edildiği, taksimin 3402 sayılı Kanunun 15. maddesine göre geçerli olduğu, davalı ... ve sonra da mirasçıları tarafından uzun süreli kullanmanın da paylaşıma karine olduğu, taşınmazların kesinleşen orman kadastro sınırları dışında kaldığı ve tespit tarihinden geriye doğru 30-35 yıldan beri tarım arazisi olarak kullanıldığı belirlenerek davalı mirasçıları adına tesciline ve 3402 sayılı Kanunun 30/2. maddesine göre malik hanesinin bu şekilde doldurulmasına karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığına göre, hükme yöneltilen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun 13/j maddesine göre Hazineden harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı onama harcının davacıya yükletilmesine 20/03/2018 günü oy birliği ile karar verildi.