Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4906 Esas 2019/16537 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4906
Karar No: 2019/16537
Karar Tarihi: 12.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4906 Esas 2019/16537 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların hırsızlık suçunu işlediğini ve mahkumiyetlerini kabul ettiğini belirtmiştir. Ancak mahkeme kararında, takdiri indirim yapılmaması, 142/5 maddenin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamış olması, 143. madde ve 35. madde gereği indirim yapılmaması gibi eksiklikler bulunmaktadır. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş, sanıklar yeniden yargılanacaktır. Kanun maddeleri; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168., 62., 142/5., 143. ve 35. maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2019/4906 E. , 2019/16537 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında yapılan yargılama neticesinde sanıkların üzerine atılı suçlamayı kabul etme ve ikrarda bulunma yönünde yasalarımızca bir yükümlülük ve zorunluluk getirilmediği, ayrıca hırsızlık suçlarında oluşan zararın karşılanmasının 5237 sayılı yasanın 168. maddesine göre etkin pişmanlık hükümlerine ilişkin olduğu gözetilmeden sanıkların suçlamayı inkar ettiğinden ve kamu zararını karşılamadığından bahisle "koşulları oluşmadığından" şeklinde soyut ve yeterli olmayan gerekçe ile sanıklar hakkında Yargıtay denetimine tabi olacak şekilde somut gerekçeler göstermeden 5237 sayılı yasanın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim yapılmasına yer olmadığına şeklinde karar verilmesi,
2-Sanıkların iletişime tahsis edilmiş kabloları çalmaları neticesinde, haberleşmenin kesilip kesilmediği araştırılarak sonucuna göre sanıklar hakkında TCK’nın 142/5 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3-30.09.2011 tarihli suçun gece işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında TCK"nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-30.09.2011 tarihli suçun teşebbüs aşamasında kaldığı ve bu nedenle TCK"nın 35. maddesi gereğince indirim yapılması gerektiğinin gözardı edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..., sanık ... müdafii ve o yer Cumhuriyet Savcılarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 05.09.2011 tarihli eylem yönünden sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 12.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.