Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/9010 Esas 2016/262 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/9010
Karar No: 2016/262
Karar Tarihi: 18.01.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/9010 Esas 2016/262 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı ile ticari ilişki içinde olduklarını ve davalının mal teslimatını yapmadığı gibi istenilen iadeyi de yapmadığını iddia ederek itirazın iptalini, borcun ödenmesini ve tazminat talep etti. Ancak mahkeme, deliller ve bilirkişi raporuna dayanarak davacının alacaklı olmadığını ve iddiasını ispat edemediğini vurgulayarak davayı reddetti. Ayrıca davacıya kötüniyet tazminatı da öngördü. Mahkeme kararı temyiz edildi, ancak temyiz itirazları reddedildi. Kanun maddeleri olarak; Borçlar Kanunu'ndaki ticari defter kayıtları, Yargılama Usulü Kanunu'ndaki beyanları kanıt olsun ilkesi ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'ndaki tarafların ispat yükümlülüğü ilkesi uygulanmıştır.
19. Hukuk Dairesi         2015/9010 E.  ,  2016/262 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, taraflar arasında ticari ilişki bulunduğunu, müvekkilinin mal alımları  karşılığında ödemelerde  bulunduğunu, ödemelerin makbuz  karşılığı ya da banka kanalıyla yapıldığını, süreklilik arz eden ticari ilişki olduğundan bazen fazla ödemelerde  bulunulduğunu, ancak ödeme yapılmasına rağmen malların teslimi yapılmadığı gibi, 11.389,85 TL’lik  kısmın da iade edilmediğini, bu sebeple davalı aleyhine icra takibi başlatıldığını, itiraz üzerine takibin  durduğunu ileri sürerek, davalının itirazının iptaline,  borcun icra dosyasında  belirtilen ticari faiziyle  ödenmesine, icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, taraflar arasında  ticari ilişkinin varlığının doğru olduğunu, ancak davacının müvekkiline  fazladan bir ödeme  yapmasının söz konusu olmadığını, dosyaya sunulan  makbuzların müvekkilinin borçlu olduğunu ve müvekkili  ile davacı arasında bir anlaşma yapıldığını gösterir  nitelikte olmadığını, sunulan dekontların müvekkili  şirketle ilgisi olmadığını, bu ödemelerin  fazla ödeme yapıldığını ispata yeterli olmadığını savunarak davanın reddini, davacıdan kötüniyet tazminatının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir
    Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacı şirket  ticari defter kayıtlarına göre, davacı tarafın 07.01.2013 takip tarihi itibariyle davalı şirketten herhangi bir alacağının  olmadığı, davalı şirket yetkilisinin  yemini neticesinde davacının davalı şirketten alacaklı  olduğu yönündeki iddiasını ve  davasını ispatlayamadığı  gerekçesiyle davanın reddine , asıl alacağın  %20’si oranında kötüniyet  tazminatının   davacı taraftan alınarak davalı tarafa verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
    Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 18.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.