Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18727 Esas 2020/462 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18727
Karar No: 2020/462
Karar Tarihi: 09.01.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18727 Esas 2020/462 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verdi. Temyiz üzerine yapılan incelemeler sonucunda bu kararın onanmasına karar verildi. Ancak sanığın tehdit suçundan mahkumiyet kararı bozuldu. Olayda tanık bulunmadığı ve mağdurun soyut iddiası dışında kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı göz önüne alındığında, sanığın mahkumiyeti yetersiz gerekçe ile verildi. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yerinde görüldü ve hüküm bozuldu. Kararda, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesine atıfta bulunuldu.

3. Ceza Dairesi 2019/18727 E. , 2020/462 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:

1)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan hapis cezasına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
)Sanık hakkında tehdit suçundan hükmolunan hapis cezasına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, görgüye dayalı bilgi sahibi tanığın bulunmadığı olayda, mağdurun soyut iddiası dışında, sanığın mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, atılı suçtan beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.