Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/3788 Esas 2018/8251 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : . İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin ileri sürdüğü istinaf sebepleri yerinde görülmediğinden istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, HMK"nın 353/1-b.2 maddesi gereğince davacı vekilinin manevi tazminat" a ilişkin istinaf başvurusunun kabulü ile, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
1-Davalı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 41.530,00 TL olduğu, dava dilekçesinda davacı tarafın 25.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, İlk Derece Mahkemesince verilen kararda manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 10.000,00 TL’ye hükmedildiği, taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince verilen 03.05.2017 tarihli kararda davalı vekilinin ileri sürdüğü istinaf sebepleri yerinde görülmediğinden istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, HMK"nın 353/1-b.2 maddesi gereğince davacı vekilinin manevi tazminat" a ilişkin İstinaf başvurusunun kabulü ile, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabülu ile, maddi tazminat yönünden 137.431,43 TL alacağın davalıdan tahsili ile olay tarihinden itibaren yasal faizi ile davacıya ödenmesine, manevi tazminat yönünden 25.000TL nin olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile birlikte davacıya ödenmesine karar verildiği ve bu kararın davalı vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen ve reddedilen manevi tazminat miktarlarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE,
2-Davalı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 14.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.