Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten yangın çıkarma, kasten yaralama ve tehdit suçlarından beraat kararı verildiği belirtilmiştir. Mağdurun suç tarihinde 15 yaşından küçük olduğu ve şikayetçi olmadığı ifade edilmiştir. Mağdurun atanan zorunlu vekil ile mağdurun iradelerinin çelişmesi üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun yerleşik içtihatlarına uygun olarak, vekilin iradesine üstünlük tanınması gerektiği belirtilmiştir. Mağdur vekilinin cezalandırılması talebiyle temyiz dilekçesi verdiği ve bu nedenle hükmü temyiz edebileceği ifade edilmiştir. Suçtan zarar gören mağdurun CMK.nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verildiği aktarılmıştır. Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararlarının usul ve yasaya uygun bulunduğu belirtilerek, katılan mağdur vekilinin suçların sabit olduğuna yönelik temyiz itirazının reddedildiği ve hükümlerin oybirliğiyle onandığı ifade edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK.nın 260/1. maddesi: Temyiz hakkı
- CMK.nın 237/2. maddesi: Suçtan zarar gören mağdurun davaya katılması.