Silahla tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1956 Esas 2020/3602 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1956
Karar No: 2020/3602
Karar Tarihi: 19.02.2020

Silahla tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1956 Esas 2020/3602 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin silahla tehdit ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu belirtiyor. Mala zarar verme eylemi için verilen cezanın temyiz edilemez olduğunu düşünüyor ve temyiz başvurusunu reddediyor. Ancak silahla tehdit eyleminden mahkumiyet hükmünün temyiz edilebilir olduğunu belirterek, bu konuda kararı bozuyor. Mahkeme, sanığın sabıkasındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması ve yargılama sürecindeki davranışlarının olumlu bulunması nedeniyle, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar veriyor. Ancak temel cezanın alt sınırdan belirlenmesine rağmen, hapis cezasının ertelenmesi nedeniyle denetim süresinin alt sınırdan uzaklaşarak uygulanmasının kanuna aykırı olduğunu belirterek, hükmü bozuyor. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi ve TCK'nın 51/3. maddesi geçmektedir.

4. Ceza Dairesi 2016/1956 E. , 2020/3602 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Mala zarar verme eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Silahla tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın sabıkasında görülen ilamların hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK"nın 231/8. maddesine 28/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunun 72. maddesiyle "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, takdiri indirim uygulanan ve hapis cezası ertelenen sanık hakkında diğer koşullar değerlendirilmeden, "5271 sayılı CMK"nın 231. maddesindeki şartlar oluşmadığından sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesine yer olmadığına" şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
Sanık hakkında hüküm kurulurken temel cezanın alt sınırdan belirlenmesine karşın, erteleme nedeniyle TCK"nın 51/3. maddesi gereğince, denetim süresinin gerekçe gösterilmeksizin alt sınırdan uzaklaşılarak uygulanması,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.