Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/3154 Esas 2022/5300 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
No : 2019/66-2021/396

Dava rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece,hükmüne uyulan bozma sonrası ilamda belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava konusu uyuşmazlık dava dışı sigortalı ...’in 18.10.2010 tarihinde geçirdiği trafik-iş kazası nedeniyle sürekli iş göremez duruma giren sigortalıya davacı kurumca bağlanan gelirlerin rücuan tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece verilen ilk karar dairemizin 2016/9908 2018/8933 ek ve 5.11.2018 tarihli kararı ile bozulmuştur.Bozma ilamında, “davalı ...’in %75, ...’in %25 kusurlu olduklarına dair bilirkişi raporu hükme esas alınarak toplam kurum zararının %75'ine karşılık gelen 10.513,56 TL'nin davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir. 5510 sayılı Yasa'nın 23. maddesinde; “Sigortalı çalıştırmaya başlandığının süresi içinde sigortalı işe giriş bildirgesi ile Kuruma bildirilmemesi halinde, bildirgenin sonradan verildiği veya sigortalı çalıştırıldığının Kurumca tespit edildiği tarihten önce meydana gelen iş kazası, meslek hastalığı, hastalık ve analık halleri sonucu ilgililerin gelir ve ödenekleri Kurumca ödenir. Yukarıdaki fıkrada belirtilen hallerde, Kurumca yapılan ve ileride yapılması gerekli bulunan her türlü masrafların tutarı ile gelir bağlanırsa bu gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri tutarı, 21'inci maddenin birinci fıkrasında yazılı sorumluluk halleri aranmaksızın, işverene ayrıca ödettirilir.” hükmü öngörülmüş olup, maddenin açık hükmü karşısında; gerçek zarar tavan hesabı yapılması zorunluluğu bulunmamaktadır. Anılan maddeye göre davalı işverenin sorumluluğu kusursuzluk ilkesine dayanmakta olup, zararlandırıcı sigorta olayında işverenin hiç kusuru olmasa bile, şayet sigortalının işe giriş bildirgesi yasal süre içerisinde Kuruma verilmemişse ve zararlandırıcı sigorta olayı bu yasal süreden sonra meydana gelmişse Kurumca yapılan sigorta yardımlarından 23. maddeye göre sorumlu tutulması, bu durumda tarafların kusur oranı gözetilmeksizin belirlenen ilk peşin sermaye değerinden, Borçlar Kanunu’nun 43-44.(51 ve 52.m) maddeleri uyarınca sigortalının kusurunun %50'sinden az olmamak üzere hakkaniyet indirimi yapılarak sorumlu olunan miktarın belirlenmesi gerekecektir.” denilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş olmasına karşın belirtilen hususlar dikkate alınmaksızın davanın kabulü ile; 14.014,08 TL kurum alacağının davalılar ... ve ...'in sorumluluğu 7.007,04 TL ile sınırlı olmak üzere gelir bağlama onay tarihi olan 01/12/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı Kuruma ödenmesine, karar verilmiş dolayısıyla bozma gereği yerine getirilmemiştir.
Bu nedenle kararı temyiz eden davalı işveren ...’in önceki bozma ilamında belirtilen hususlar Türk Borçlar Kanununun 51 ve 52.maddeleri doğrultusunda %50 kusura göre sorumluluğunun belirlenmesi gerekirken bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı ...’in bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan ...'e iadesine, 11.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.