Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/913 Esas 2022/5330 Karar Sayılı İlamı

Bölge Adliye
Mahkemesi : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
No : 2021/1358-2021/1881
İlk Derece
Mahkemesi : Trabzon 4. İş Mahkemesi
No : 2020/42-2021/159

Dava, tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esasdan reddine karar verilmiştir.
Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM:
Davacı 01.01.1995-31.12.2000 tarihleri arasında tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
II-CEVAP:
Davalı işveren vekili, davacı adına kesinti bulunmadığını, kurum işlemlerinde hata bulunmadığını beyanla, davanın reddini savunmuştur.
III-MAHKEME KARARI:
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Mahkeme kararına karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna gidilmiş ise de Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esasdan reddine karar verilmiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davacı vekili, yeterli inceleme yapılmadan hüküm kurulduğu yönünden kararın bozulmasını istemiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
İnceleme konusu dosyada; Davacı tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti talebiyle dava açmış, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Mahkeme kararına karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna gidilmiş ise de Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esasdan reddine karar verilmiştir.
İstinaf talebinin reddine ilişkin karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Bölge Adliye Mahkemesi kararı 23.11.2021 tarihinde davacıya tebliğ edildiği halde davacı tarafından 08.12.2021 tarihinde temyiz dilekçesinin mahkemeye sunulması nedeniyle temyiz talebinin süresinde olmadığı, iki haftalık yasal temyiz süresinin son gününün 07.12.2021 tarihi olduğu anlaşılmaktadır.
O hâlde, 01.06.1990 gün ve 1989/3 E. 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı da gözönünde tutularak davacının temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden REDDİNE, temyiz harcının istek halinde temyiz eden ilgiliye iadesine, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesi'ne gönderilmesi ile kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 11.14.2022 gününde oybirliği ile karar verildi.