21. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/3099 Karar No: 2018/8244 Karar Tarihi: 14.11.2018
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/3099 Esas 2018/8244 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı iş kazası sonucu malul olduğu için maddi ve manevi tazminat talep eder. İlk derece mahkemesi kısmen kabul eder. Davalı vekili istinaf başvurusunda bulunur ancak bu reddedilir. Dava edilen manevi tazminat miktarı, temyiz sınırının altındadır ve bu nedenle davalı vekilinin temyiz itirazları kesinlikle reddedilir. Maddi tazminat yönünde ise hüküm, dosyadaki delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmediği için onanır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b-1, 362/1-a maddeleri.
21. Hukuk Dairesi 2017/3099 E. , 2018/8244 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi İLK DERECE MAHKEMESİ : ...İş Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi. KARAR 1-Davalı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 41.530,00TL olduğu, dava dilekçesinde davacı tarafın 30.000,00TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, mahkemece verilen 22/12/2016 tarihli kararda manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 20.000,00TL’ye hükmedildiği, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince verilen 14./03/2017 tarihli kararda 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b-1. maddesi gereğince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği ve bu kararın davalı vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı HMK."nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE, 2-Maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçelere, maddi deliller ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesi ile Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, temyiz edenin sıfatına, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kapsamına ve nedenlerine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddine, usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 14/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.