Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/12999 Esas 2013/3325 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ve bayram tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı şirket aleyhine Susurluk Asliye Hukuk Mahkemesinin 2007/239 esas sayılı dosyası ile açtıkları kıdem, ihbar tazminatı, bayram ve fazla mesai ücreti alacaklarına ilişkin davanın 2008/552 karar sayılı karar ile hüküm altına alındığını belirterek fazlaya ilişkin bakiye alacakların hak ediş tarihinden itibaren kanuni faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davacının fazla çalışma ücreti alacağı, izin ücreti alacağı ve hafta tatili ücreti alacağı talepleri yönünden zamanaşımı süresinin beş yıl olup dava tarihinden geriye beş yıl öncesini aşan talepler yönünden istemin zamanaşımı yönünden reddi gerektiğini, 2007/239 esas sayılı davada verilen 20/05/2008 tarih ve 2008/552 karar sayılı kararın kendileri tarafından temyiz edildiğini, haksız ve kanuni dayanaktan yoksun bulunan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davacı tarafından davalı işveren hakkında açılan kısmi dava dosyasında alınan bilirkişi raporundaki bakiye tutarlar üzerinde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, işçilik alacaklarının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 32/8. maddesinde, işçi ücretinin beş yıllık özel bir zamanaşımı süresine tabi olduğu açıkça belirtilmiştir. Ancak bu Kanundan önce tazminat niteliğinde olmayan, ücret niteliği ağır basan işçilik alacaklar, dava tarihi itibarıyla yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 126/1. maddesi uyarınca beş yıllık zamanaşımına tabidir.
Kesinleşen kısmi dava dosyası içeriğine göre davacı davalı işyerinde 01.04.1997-09.06.2006 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışmış olup davacı kısmi hüküm altına alınmayan alacaklarının tahsili için 17.06.2008 tarihinde eldeki bakiye alacak davasını açmıştır. Davalı vekili cevap dilekçesinde zamanaşımı definde bulunmuştur. Karara esas alınan hesap raporunda davalının kısmi dava tarihine göre zamanaşımına uğramayan fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücret alacakları hesaplanmıştır. Bakiye alacak davasına karşı davalı vekili tarafından yöntemine uygun biçimde cevap dilekçesinde zamanaşımı definde bulunulduğu halde dava konusu fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti talepleri bakımından söz konusu definin değerlendirilmesi için ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.