MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Alanya 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 07/04/2016 gün ve 2014/528-2016/291 sayılı kararı düzelterek onayan Daire"nin 11/04/2018 gün ve 2016/9523 - 2018/2616 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin babası..."ün Alanya"da dondurma üretimi ve satımı işi ile uğraştığını ve "Çamlıca Dondurma" ismi altında faaliyetine başladığını, vergi kaydının başlangıç tarihinin 1974 olduğunu, daha sonra davacının amcası olan davalıya davacının babasının dükkanında iş verildiğini, davalı adına 1976 yılında vergi açılışı yaparak yanına ortak ettiğini, aradaki ortaklığın sona ermesinden sonra davalının aynı isim altında bir dükkan açtığını, söz konusu markayı Alanya"da ilk kez davacının babasının kullandığını, davacının tescilli "Çamlıca Dondurma 1974" ve "Orhan Usta 1974 Çamlıca" ibareli markalarının bulunduğunu, babası..."ün emekli olması üzerine davacının aynı adreste "Çamlıca Dondurma" markasını kullanmaya devam ettiğini, davalının yaptırdığı "Çamlıca Dondurma 1973" isimli tabela, ambalaj ve diğer reklam araçları ile haksız olarak rekabet ortaya çıktığını, davalının kullandığı marka ile davacının markasına açık bir tecavüz olduğunu ileri sürerek davalı adına tescilli Çamlıca Dondurma ibareli markanın hükümsüzlüğününü tespitine, sicilden terkinine, davacı adına tesciline ve marka hakkına tecavüzün tespiti ve durdurulmasına, haksız rekabetin tespitine ve durdurulmasına, ürün ve reklam malzemelerinin toplatılmasına, 10.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın tahsiline, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafça tescil ettirilen markada asli unsurun Orhan Usta kelimesi olduğunu, söz konusu markaların tamamen farklı olduğunu, müvekkilinin "Çamlıca Dondurma" markasını 1976 yılından 2003 yılına kadar... ile ortak olarak, 2003 tarihinden bu yana da tek başına kullandığını, Çamlıca markasının ilk kez davacının babası tarafından kullanılmış olmasının davacı tarafa söz konusu marka üzerinde rüçhan hakkı vermeyeceğini, işletmenin devri ile marka üzerindeki hakkını da müvekkiline devrettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce düzeltilerek onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 06/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.