Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/503 Esas 2018/1088 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde bulundurmak suçundan sanık ...’un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanunun 51. maddesi uyarınca hapis cezasının ertelenmesine ve 1 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Malatya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/01/2015 tarihli ve 2014/7868 esas, 2015/22 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, adı geçen sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/10 ve 223/8. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararının ortadan kaldırılarak kamu davasının düşürülmesine ilişkin Malatya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/04/2016 tarihli ve 2014/868 esas, 2015/22 sayılı ek kararı ile ilgili olarak;
1- Malatya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/01/2015 tarihli ve 2014/868 esas, 2015/22 sayılı kararının yapılan incelemesinde;
28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191. maddesi yeniden düzenlenmiş olup, anılan maddenin 8. fıkrasında “Bu Kanunun;
a) 188. maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti,
b) 190. maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanılmasını kolaylaştırma, suçundan dolayı yapılan kovuşturma evresinde, suçun münhasıran bu madde kapsamına girdiğinin anlaşılması hâlinde, sanık hakkında bu madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenleme nazara alınarak, 5271 sayılı Kanunun 231/6. maddesinde belirtilen şartlar aranmaksızın sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi yasal bir zorunluluk olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- Malatya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/04/2016 tarihli ve 2014/7868 esas, 2015/22 sayılı ek kararının yapılan incelemesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/7. maddesi uyarınca, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması hâlinde mahkum olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi tanzim edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyduğundan bahisle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 10/01/2018 gün ve 94660652-105-44-10604-2016-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Malatya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/01/2015 tarihli ve 2014/868 esas, 2015/22 sayılı kararı ile 19/04/2016 tarihli ve 2014/7868 esas, 2015/22 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.