Yargıtay - Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/1017 Esas 2017/2474 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1017
Karar No: 2017/2474
Karar Tarihi: 20.06.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/1017 Esas 2017/2474 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir Yağma suçu işlediği iddiasıyla yargılanan sanığın hakkında TCK.nın 149/1. maddesinin (a) bendi ile uygulama yapılması gerektiği, ancak bu gözetilmediği için temyiz itirazlarında yerinde görülmüştür. Ayrıca, zorunlu savunma ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi Adalet Bakanlığı bütçesindeki ödeneğin göz ardı edilmesi nedeniyle bozmayı gerektirmiştir. Bu nedenle, savunma ücretine ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda, TC. Anayasası\"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi de göz önünde bulundurulmuştur. Kanun maddeleri ise TCK.nın 53. maddesi, 149/1. maddesi (a) bendi, 5271 sayılı CMK\"nın 150, 234 ve 239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasadır.

6. Ceza Dairesi 2015/1017 E. , 2017/2474 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK.nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Yağma suçunun, bıçakla işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK.nın 149/1. maddesinin (a) bendi ile uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TC. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasından savunman ücretine ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.