Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1965 Esas 2020/3594 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1965
Karar No: 2020/3594
Karar Tarihi: 19.02.2020

Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1965 Esas 2020/3594 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi         2016/1965 E.  ,  2020/3594 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
    HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    A-Sanık ..."a yükletilen kasten yaralama suçundan dolayı kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak katılanlar ... ve ... vekilinin, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
    B-Sanık ..."a yükletilen tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz incelemesine gelince;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
    Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
    C-Sanıklar ... ve ..."a yükletilen hakaret suçlarından kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümlerin incelenmesinde ise;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
    1-Kendisini vekil ile temsil ettiren katılanlar yararına, CMK"nın 324/1, 327/2 maddeleri ile karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    2-Kabule göre de;
    Sanık ..."ın katılan ..."a yönelik hakaret eylemi ile ilgili olarak;
    02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehdit suçuyla birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması, sanık ... hakkında tehdit suçundan beraat hükmü kurulması, sanığın uzlaşmaya tabi olmayan silahla kasten yaralama eyleminin ise diğer katılan ..."a yönelik olması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,

    Bozmayı gerektirmiş, katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.