Mahkeme :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında TCK"nın 191/1- 2- 3- 4- 6- 7, 62. maddeleri uyarınca yokluğunda verilen 10 ay hapis cezası ile birlikte denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin 08/11/2012 tarihli 2012/180 esas 2012/553 karar sayılı ilk kararın, sanığın savunmasında belirttiği son adresinden farklı bir adrese tebliğe çıkarıldığı, çıkarılan tebligatın “muhatabın adreste olmadığı, kaydına rastlanmadığı” gerekçesiyle iade edildiği, iade üzerine davetiyenin bu kez aynı adrese Tebligat Kanununun 35. maddesine göre 22.01.2013 günü tebliğ edildiği ancak 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine göre tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerektiğinden, sanığın adresine Tebligat Kanununun 35. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olması nedeniyle bu mahkûmiyet hükmünün kesinleşmediği, dolayısı ile hükmün infaz işlemleri ile 29/05/2014 tarihli 2014/301 esas ve 2014/308 karar sayılı aynen infaz niteliğindeki sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ek kararın hukuken yok hükmünde oldukları, sanığın temyiz talebinin 08/11/2012 tarihli ilk hükme yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Suç tarihinden temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ve 67. maddenin 4. fıkrası nazara alındığında 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesinin 1. fıkrası ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 08/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.