MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Sınırlandırmanın İptali ve Tescil

... ile Hazine ve ... aralarındaki sınırlandırmanın iptali ve tescil davasının reddine dair Bor Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 24.03.2009 gün ve 10/94 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, vergi kaydı ve kazanmayı sağlayan zilyetlik nedenlerine dayanarak 111 ada 23 parselle birlikte kullanılan 111 ada 47 parselin sınırlandırmasının iptaliyle vekil edeni adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine vekili, dava konusu yerin mera niteliğinde olduğunu, zilyetlik yoluyla kazanılamayacağını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuş, davalı Köy Tüzel Kişiliği yargılama oturumlarında temsil olunmamıştır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; TMK.nun 713/1, 3402 sayılı Kanunun 14.maddesi uyarınca sınırlandırmanın iptali ve tescil isteğine ilişkindir.Mahkemece, önceki kararda davanın kabulüne karar verilmiş, davalı Hazine vekilinin temyizi üzerine, Dairece; çevresindeki 43 ve 48 parsellerin mera olarak sınırlandırıldığı, 1955 yılında yapılan toprak tevzi çalışmaları sırasında yetkili komisyonlar tarafından mera niteliğinin kaldırılıp kaldırılmadığının belirlenmesi, komşu 12 parselin belirtme tutanağı istenilerek dava konusu yerin mera niteliğinde olup olmadığının araştırılması gerektiğine işaret edilerek bozma sevkedilmiştir. Davacı vekili, dava konusu parselin 111 ada 23 parsel ile birlikte kullanıldığını ve dayanak 1937 tarih 2 nolu vergi kaydı kapsamında kaldığını ileri sürmüştür.Kadastro tespiti sırasında uygulanan vergi kaydının kuzey ve doğu sınırı mera içermektedir. Mera sınırı, kural olarak değişmeye ve genişletmeye elverişli sınırlardan sayılır. 3402 sayılı Kadastro Kanununun 20/C fıkrası hükmüne göre; böyle bir sınırı içeren vergi kaydının kapsamı miktarıyla geçerlidir. Davacı, satıcısı adına yazılı vergi kaydındaki sınırlarla bağlı olup mera sınırı içeren vergi kaydı hukuken halefiyet kuralı gereğince alıcıyı bağlar. Vergi kaydında yazılı miktar kadar yer davacı adına dava dışı 111 ada 23 parsel numarasıyla tespit edildiğine göre, kayıt miktar fazlası olan dava konusu yerin meradan elde edildiğinin kabulü gerekir. Dava konusu parselin yakın çevresinde eylemli mera parselleri yer almaktadır. Eylemli durum ve vergi kaydındaki mera sınırıkarşısında dava konusu yerin meradan kazanıldığının kabulü gerekir. Meralar, Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki kamu mallarından olup, özel mülkiyete konu edilemezler. Diğer yönden, süresi neye ulaşırsa ulaşsın mera toprağının imar-ihya, kazandırıcı zamanaşımı ve zilyetlik yoluyla edinilmesi de mümkün bulunmamaktadır.
Somut olayda; dava konusu taşınmaz vergi kaydının miktar fazlası olarak sınırlandırıldığına, taşınmazın yakın çevresinde mera parselleri bulunduğuna, 1955 yılında Toprak Tevzi Komisyonu tarafından düzenlenen paftada tevzi yapılan bölümler dışında kalan yerler mera olarak gösterildiğine göre, mahkemece yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün açıklanan nedenlerle ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 15,60 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 1,55 TL’nın temyiz eden davacıdan alınmasına 06.05.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.