Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5955 Esas 2019/5868 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5955
Karar No: 2019/5868
Karar Tarihi: 03.07.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5955 Esas 2019/5868 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sahte fatura düzenleme suçunun her takvim yılında bağımsız suç oluşturduğu gözetilmeden tek hükümle ceza verilmesi eksik ceza tayin edilmesine neden olmuştur. Sanığın alt soya dışındaki kişiler için hak yoksunlukları 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi gereği hapis cezası infazı tamamlanana kadar uygulanmalıdır. Toplanan deliller doğrultusunda suçun sübutu kabul edilmiş, cezada ise artırıcı ve azaltıcı sebepler takdir kılınmıştır. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi ve Vergi Usul Kanunu'dur.

11. Ceza Dairesi 2016/5955 E. , 2019/5868 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sahte fatura düzenleme suçunda her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında yazılı şekilde tek hüküm kurularak eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının sanığın kendi alt soyu dışındakiler için hapis cezasının infazı tamamlanana kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış,savunması inandırcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 03.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.