16. Ceza Dairesi Esas No: 2018/4893 Karar No: 2019/11 Karar Tarihi: 09.01.2019
Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4893 Esas 2019/11 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi'nin 2018/4893 E. ve 2019/11 K. sayılı kararına yapılan istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Suç, silahlı terör örgütüne üye olma olarak belirlenmiş ve TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9 maddeleri uyarınca hüküm verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddelerinin ayrıntılı açıklaması verilmemiştir. Mahkeme kararı temyiz davası açılmasına uygun görülmemiştir.
16. Ceza Dairesi 2018/4893 E. , 2019/11 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9 maddelerine uyarınca hükmedilen mahkeme kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü; Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi; Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 K sayılı iptal kararının, TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.