12. Ceza Dairesi 2019/11306 E. , 2020/1299 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/1, 62, 50/2, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, saat: 09.05’te, meskun mahalde, kaza noktasına 7 metre uzaklıkta “yaya geçidi” levhası bulunan, 8,5 metre genişliğinde, düz, eğimsiz, tek yönlü, kuru asfalt yolda sanık sevk ve idaresindeki otomobil ile sol şeritte seyir halinde iken 1E1 adlı market önüne geldiğinde seyir yönüne göre solun sağında yaya geçidini kullanarak geçmekte olan yaya ...’a hiçbir fren izi bırakmadan asli kusurlu olarak çarpması sonucu yaya ...’ın genel beden künt travmasına bağlı pelvis omur kırıkları ile karakterli beyin kontüzyonu ve batın içi organ yaralanmasından gelişen kanama neticesinde öldüğü olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, sanığa verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinin yerinde olmadığına, takdiri indirim nedenlerinin uygulanmaması gerektiğine, sanık müdafiinin sanığın işsiz olmasına rağmen günlüğü 50 TL’den hapis cezasının para cezasına çevrilmesine, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmamasının yerinde olmadığına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin “TCK’nın 50/4 delaletiyle 50/1-a” maddesi şeklinde gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 910 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 50 TL olarak hesabıyla 45500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
